ในปี 1862 นักอียิปต์โบราณชาวอเมริกันชื่อเอ็ดวินสมิธ ได้ซื้อกระดาษปาปิรัสโบราณจากพ่อค้าชาวอียิปต์ สมิธไม่รู้วิธีอ่านมัน แต่เขาคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญและมีค่า เขาเก็บม้วนกระดาษปาปิรัสไว้กับตัวจนกระทั่งเขาตายในปี 1906 ลูกสาวของเขาจึงบริจาคม้วนกระดาษปาปิรัสไปยังสมาคมประวัติศาสตร์นิวยอร์ก มันมีข้อมูลที่สำคัญอย่างมาก เป็นที่รู้จักในนาม Edwin Smith Papyrus
Edwin Smith Papyrus เป็นเอกสารทางการแพทย์ เป็นตำราการผ่าตัดที่ยังมีอยู่และเก่าแก่ที่สุดในโลก มันถูกสร้างขึ้นในราว ๆ 1600 ปีก่อนคริสต์ศักราช แต่จากการตรวจสอบอย่างละเอียดของงานเขียนพบว่าเอกสารเป็นเพียงสำเนาของตำราทางการแพทย์ที่เก่ากว่าซึ่งเชื่อกันว่าถูกเขียนขึ้นประมาณ 3,000-2500 ปีก่อนคริสต์ศักราช ผู้ที่คัดลอกที่ทำสำเนา Edwin Smith Papyrus พบข้อผิดพลาดมากมายบางอย่างซึ่งเขาแก้ไขในส่วนนั้น ในที่สุดเขาก็ละจากเอกสารและปล่อยให้มันไม่สมบูรณ์ด้วยเหตุผลที่เราไม่เคยรู้ แม้จะไม่สมบูรณ์ Edwin Smith Papyrus ก็ถือเป็นเอกสารสำคัญเพราะมันแสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าชาวอียิปต์โบราณมีความรู้เกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์และยาของมนุษย์มากกว่าที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันแสดงให้เห็นว่าความเข้าใจของชาวอียิปต์เกี่ยวกับแผลบาดเจ็บ ซึ่ง Edwin Smith Papyrus เกี่ยวข้องอย่างมาก มีการรักษาพื้นฐานจากกายวิภาคศาสตร์ที่สังเกตได้มากกว่าการใช้เวทมนตร์หรือยา
Edwin Smith Papyrus อาจเป็นคู่มือสำหรับการผ่าตัดทางทหาร มี 48 เคสที่เกี่ยวข้องกับบาดแผลและการบาดเจ็บเช่นการบาดเจ็บ กระดูกหัก บาดแผลความคลาดเคลื่อน และเนื้องอก เคสนำเสนอในรูปแบบที่ไม่เหมือนแพทย์สมัยใหม่ที่ใช้ในปัจจุบัน แต่ละเคสเริ่มต้นด้วยประวัติทางการแพทย์และการตรวจร่างกายของผู้ป่วย ซึ่งรวมถึงการใช้ชีพจร ตรวจสอบบาดแผลสำหรับการอักเสบ และลักษณะทั่วไปของผู้ป่วย เช่นสีของดวงตาและใบหน้า และความแข็งของแขนขาและหน้าท้อง ฯลฯ หลังจากการตรวจสอบการวินิจฉัยและการพยากรณ์โรคมา แพทย์ตัดสินโอกาสรอดชีวิตของผู้ป่วย และการกู้ชีพโดยการแบ่งประเภทของแผลหรือโรคภัยไข้เจ็บเป็นหนึ่งในสามประเภท: “อาการป่วยที่ควรจะรักษา”,“อาการป่วยที่ต้องต่อสู้ด้วยตนเอง” และ“อาการป่วยที่ไม่ควรรักษา” ในที่สุดตัวเลือกการรักษาที่อธิบายไว้ ซึ่งอาจรวมถึงการปิดแผลและเย็บ แก้ไขกระดูกหักด้วยเฝือก ป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อกับน้ำผึ้ง และหยุดเลือดด้วยเนื้อดิบ แสดงความรู้เกี่ยวกับเทคนิคการฆ่าเชื้อและยาปฏิชีวนะ
Edwin Smith Papyrus ยังมีคำอธิบายที่รู้จักเป็นครั้งแรกของการเย็บกะโหลก, เยื่อหุ้มสมอง, พื้นผิวด้านนอกของสมอง, น้ำไขสันหลัง และการเต้นของสมองในกะโหลกศีรษะ คำว่า “สมอง” ปรากฏเป็นครั้งแรกในภาษาต่าง ๆ ชาวอียิปต์ทราบดีว่าความเสียหายของสมองบางส่วนอาจส่งผลกระทบต่อการทำงานของร่างกายทำให้เกิดภาวะอัมพาต ความสัมพันธ์ระหว่างตำแหน่งของการบาดเจ็บที่กะโหลกศีรษะและด้านข้างของร่างกายที่ได้รับผลกระทบนั้นจะถูกบันทึกไว้ในเอกสาร
Edwin Smith Papyrus แสดงให้เห็นว่าชาวอียิปต์มีความรู้เกี่ยวกับกายวิภาคของมนุษย์อย่างไม่มีที่ติ มันอธิบายถึงหัวใจ, ตับ, ม้าม, ไต, hypothalamus, มดลูกและกระเพาะปัสสาวะ แม้ว่าการทำงานทางสรีรวิทยาของอวัยวะแต่ละส่วนยังไม่เข้าใจ พวกเขารู้ว่าเลือดที่ไหลเวียนผ่านร่างกายผ่านหลอดเลือด 4000 ปีก่อนที่ William Harvey จะค้นพบการไหลเวียนเลือด แต่พวกเขาไม่รู้ว่าทำไม มันใช้เวลาอีกกว่าพันปีก่อนที่เราจะได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของร่างกายมนุษย์ผ่านจากผลงานของแพทย์ชาวกรีกโบราณ เช่น Herophilus, Erasistratus และ Hippocrates กระนั้นขั้นตอนบางอย่างที่อธิบายไว้ใน Edwin Smith Papyrus แสดงให้เห็นถึงระดับของความรู้เกี่ยวกับยา ที่แซงหน้าแม้แต่ Hippocrates
ที่มา amusingplanet
(2175)
