สไปโนซอรัส (Spinosaurus) ถูกค้นพบครั้งแรกในทะเลทรายซาฮาราของอียิปต์ เมื่อปี ค.ศ. 1910 โดย เอิร์ล สโตรเมอร์ นักบรรพชีวินวิทยาชาวบาวาเรีย มีจุดเด่นคือกระดูกสันหลังสูงเป็นแผ่นคล้ายใบเรือ รูปครึ่งวงรี มี11ชิ้น ชิ้นที่ยาวที่สุดมีความยาว 1.69 เมตร มีจงอยปากแคบที่เต็มไปด้วยฟันรูปกรวย มีหงอนคู่ขนาดเล็กอยู่เหนือดวงตา
เดิมสไปโนซอรัสถูกสันนิษฐานว่าเป็นสัตว์กินเนื้อที่เดินบนบกเหมือนกับในภาพยนตร์ชื่อดัง และน่าจะมีความสูงจากพื้นถึงสะโพกประมาณ 3 เมตร ส่วนความยาวตั้งแต่ปลายจมูกจรดปลายหางประมาณ 15 เมตร น้ำหนัก 6-10 ตัน อาศัยอยู่ในทวีปแอฟริกาช่วงกลางของยุคครีเตเชียส หรือประมาณ 100-97 ล้านปีที่แล้ว
แต่หลังจากมีการค้นพบขาหลังของมันในปี 2014 ก็พบว่าขาหลังของสไปโนซอรัสนั้นสั้น ทำให้ยืน 2 ขาได้ลำบาก นิซาร์ อิบราฮิมและ พอล เซเรโนจึงได้เสนอทฤษฎีที่กล่าวว่า สไปโนซอรัสเป็นไดโนเสาร์ที่หากินอยู่ในน้ำเป็นหลัก โดยมีอาหารหลักคือปลาและสัตว์น้ำ ด้วยรูจมูกที่อยู่บนกะโหลกค่อนมาทางดวงตา ช่วยให้หายใจได้แม้ส่วนใหญ่ของหัวจะจมลงในน้ำ และลำตัวทรงกระบอกที่คล้ายโลมาและวาฬ ส่วนความหนาแน่นของซี่โครงและกระดูกที่แขนก็คล้ายคลึงกับกระดูกของพะยูน ขาหลังที่สั้นน่าจะเหมาะกับการว่ายน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่มีกรงเล็บเท้าแบน ๆ ในเท้าหลังที่กว้างมีพังผืดเชื่อมต่อกันเหมือนตีนเป็ด
รวมถึงขากรรไกรเรียวยาวและฟันรูปกรวยที่คล้ายกับฟันของจระเข้น่าจะใช้ในการจับปลา และมีหลุมตรงปลายจมูก ซึ่งปัจจุบันยังปรากฏให้เห็นในสัตว์จำพวกจระเข้และอัลลิเกเตอร์ อาจมีตัวรับความดันสำหรับตรวจจับอาหารในน้ำขุ่น โดยเชื่อว่า เมื่อล่าเหยื่อสไปโนซอรัสจะโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วงับปลาด้วยปาก และเชื่อว่าพวกมันอาจใช้เวลาว่ายน้ำหาอาหารมากถึงร้อยละ 80 ต่อวันเลยทีเดียว
(3807)
