โศกนาฏกรรมจากความเห็นแก่ตัว

โศกนาฏกรรมจากความเห็นแก่ตัว ในวันครบรอบ 50 ปีของการปฏิวัติรัสเซีย และวันครบรอบ 10 ปีของการเปิดตัวสปุตนิก ดาวเทียมดวงแรกของโลก เมื่อปี 1967 Leonid Brezhnev ผู้นำสหภาพโซเวียตในขณะนั้น ต้องการให้มีการเฉลิมฉลองและสร้างประวัติศาสตร์สำคัญ โดยการส่งยานอวกาศขึ้นไป 2 ลำ เพื่อแลกเปลี่ยนนักบินก่อนกลับมายังโลก

แผนที่วางไว้คือในวันแรก จะมีการส่งยานอวกาศโซยุต1 พร้อมนักบินขึ้นไปก่อน อีกหนึ่งวันถัดมาจะมีการส่งโซยุต2 ขึ้นไปพร้อมกับนักบินอวกาศ หลังจากนั้นจะมีการแลกเปลี่ยนนักบินของทั้ง 2 ลำ ก่อนจะกลับลงมายังโลก ซึ่งในสมัยนั้นยังไม่มีเทคโนโลยีอุโมงค์ที่เชื่อมต่อสำหรับส่งนักบินระหว่างยานอย่างในปัจจุบัน นั่นเท่ากับว่านักบินจะต้องออกนอกยานแล้วสับเปลี่ยนกันในที่โล่ง

นักบินอวกาศที่ได้รับเลือกให้ขึ้นไปกับยานลำแรกคือ Vladimir Komarov ซึ่งเคยได้รับรางวัล “Hero of the Soviet Union” หลังจากเที่ยวบินอวกาศครั้งแรกในเดือนตุลาคม 1964 และยังเป็นเพื่อนสนิทของยูริ กาการินด้วย

ทีมบริหารของเลโอนิด เบรจเนฟต้องการให้ยานทั้งสองเสร็จสมบูรณ์เพื่อเปิดตัวในวันเมย์เดย์ จึงกดดันให้ทีมวิศวกรต้องเร่งทำงานเพื่อให้ทันตามกำหนด แต่ยูริ กาการิน ผู้ใกล้ชิดกับช่างเทคนิค ได้ประเมินประสิทธิภาพและจัดทำเอกสารทางการจำนวน 10 หน้า โดยมีรายละเอียดปัญหาระบุไว้อย่างละเอียด และรู้ว่ามันไม่พร้อมที่จะใช้เดินทาง และส่งมอบบันทึกให้กับ Venyamin Russayev เพื่อนอีกคนหนึ่งเพื่อรายงานผู้นำ

แต่เมื่อรุสซาเยฟมอบเอกสารให้กับ Georgi Tsinev เจ้าหน้าที่รุ่นพี่และเป็นเพื่อนสนิทกับเบรจเนฟ เขากลับไม่ยอมส่งมอบรายงานนี้เนื่องจากกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างตนกับผู้นำจะมีปัญหา และอาจส่งผลต่อความก้าวหน้าในอาชีพ เขาจึงตัดสินใจทำลายรายงานนั้น ปลดรุสซาเยฟออกจากโครงการ ไปจนถึงสั่งย้ายเจ้าหน้าที่หลายคนที่รู้เห็นเรื่องนี้

ด้านโคมารอฟเองก็รู้ตัวดีว่าเขาคงไม่ได้กลับมา แต่เขาตอบรุสซาเยฟไปว่าที่เขาไม่ถอนตัว เพราะถ้าหากเขาทำแบบนั้น นักบินสำรอง ซึ่งก็คือกาการิน จะต้องมาทำหน้าที่นี้แทนเขา จนกระทั่งในช่วงเช้าของการปล่อยจรวดในวันที่ 23 เมษายน 1967 กาการินพยายามต่อต้านการขึ้นบินแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ โซยุต1 ขึ้นไปบนอวกาศพร้อมกับโคมารอฟ

ทันทีที่เขาไปถึงวงโคจรหายนะก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อใบพัดพลังงานแสงอาทิตย์ตัวหนึ่งไม่สามารถใช้งานได้ ทำให้ระบบคอมพิวเตอร์นำทางของเขาขาดพลังงาน แม้ว่าผู้ควบคุมภาคพื้นดินจะพยายามแก้ไขมันตลอดทั้งคืนก็ไม่สำเร็จ วันรุ่งขึ้นการเปิดตัวโซยุต2 และภารกิจที่เหลือจึงถูกยกเลิก ปัญหาเดียวที่เหลืออยู่คือจะทำอย่างไรให้โคมารอฟกลับลงมายังโลกได้

เมื่อแคปซูลร่อนลงพื้น ร่มชูชีพก็เกิดขัดข้องจนไม่สามารถกางได้ ผลคือมันตกลงกระแทกพื้น บริเวณใกล้กับ Orsk ใน Orenburg Oblast ก่อนจะไฟจะลุกท่วม และโคมารอฟเสียชีวิต สิ่งเดียวที่เป็นหลักฐานจากร่างกายเขาก็คือก้อนเนื้อและกระดูกที่เสียหายอย่างหนักความยาวประมาณ 2 ฟุต

(353)