10 เรื่องราวที่ยอดเยี่ยมที่สุดในนิทาน 1001 ราตรี (ตอนแรก)

หนึ่งพันหนึ่งราตรีหรือที่รู้จักกันในนามอาหรับราตรี วรรณกรรมชื่อดังก้องโลกและแปลมาแล้วหลายภาษารวมถึงภาษาไทยเป็นงานรวบรวมนวนิยาย และนิทานพื้นบ้านของตะวันออกกลางและเอเชียใต้ในระหว่างยุคทองของศาสนาอิสลาม  วรรณกรรมดังกล่าวมีการรวบรวมเรื่องราวมานานหลายศตวรรษทั้งจากนิทานประวัติศาสตร์ไปจนถึงเรื่องราวความรักที่น่าเศร้าหรือแม้แต่ตลกขบขัน และเราได้รวบรวมเรื่องราวที่สนุกสนาน และโด่งดังที่สุดของวรรณกรรมหนึ่งพันหนึ่งราตรีมาให้คุณ 10 เรื่องแล้ว

  1. กษัตริย์ชาเรียร์และเชเฮราซาด

    นางเชเฮราซาด

เรื่องราวนี้เป็นจุดเริ่มของนิทานทั้งหมดใน 1001 ราตรี ซึ่งนิทานเรื่องแรกนั้นเป็นเรื่องราวของสุลต่านชาเรียร์กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเปอร์เซีย พระองค์ทรงรักและเทิดทูนชายาของพระองค์อย่างหมดหัวใจจนกระทั่งวันหนึ่งพระองค์ทรงจับได้ว่าพระชายาของตนนั้นทรยศไปคบชู้กับทาสผิวดำ ความเจ็บช้ำที่ถูกสวมเขาครั้งนี้ทำให้สุลต่านชาเรียร์ไม่ไว้ใจในอิสตรีอีกต่อไป พระองค์ปรับเปลี่ยนกฎ รับตัวหญิงสาวพรหมจารีเข้าวังเพื่อปรนนิบัติพระองค์ในยามราตรีเท่านั้นเมื่อยามอรุณรุ่งมาถึงหญิงสาวก็จะถูกประหารเสีย จนกระทั่ง นางเชเฮราซาด บุตรีขององคมนตรีไม่อาจทนได้อีกต่อไป นางอาสาถวายตัวเข้าเฝ้าองค์กษัตริย์ และในคืนนั้นเองนางก็ได้ทูลขอให้น้องสาวของตนติดตามเข้าไปเพื่อเล่านิทานให้ฟังเป็นครั้งสุดท้าย และแน่นอนนิทานเรื่องนั้นสนุก เปี่ยมไปด้วยปริศนา และมันไม่อาจสิ้นสุดได้ภายในคืนเดียว ด้วยความค้างคาใจในที่สุดสุลต่านก็ทรงเลื่อนการประหารออกไปอีกคืน อีกคืน และอีกคืน อันเป็นจุดให้นิทานทั้ง 1001 ราตรีได้เริ่มต้นขึ้น

  1. อะลาดินกับตะเกียงวิเศษ

หลาย ๆ คนคงรู้จักนิทานเรื่องนี้ผ่านการ์ตูนแอนิเมชันของดิสนีย์ แต่ในเรื่องต้นฉบับดั้งเดิมนั้นอะลาดินเป็นชายหนุ่มผู้น่าสงสารคนหนึ่งในเมืองจีน พ่อมดหลอกล่ออาลาดินและชักชวนให้เขาขโมยตะเกียงน้ำมันวิเศษจากถ้ำเวทมนตร์ อาละดินได้เผลอปล่อยจินนี่ออกมาจากตะเกียงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็ได้รับพรและสมปรารถนาในสิ่งต่าง ๆ มากมาย แต่อย่างไรก็ตามนิทานเรื่องนี้ไม่ได้สวยงามอย่างที่เคยได้ชมจากดิสนีย์ ในตอนจบนั้นอาละดินพลาดท่าให้แก่ศัตรู และได้จบชีวิตลง

  1. แอปเปิ้ล 3 ผล

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของชาวประมงคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริส วันหนึ่งในระหว่างการล่องเรือ เขาได้พบศพของหญิงสาวถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ เขาจึงนำเรื่องนี้ไปบังคมทูลกับกษัตริย์กาหลิบ ฮารูน อัล-รอชีด (Harun al-Rashid) กษัตริย์จึงสั่งให้จาฟาลที่ปรึกษาของพระองค์แก้ปริศนาครั้งนี้ให้ได้ภายใน 3 วัน มิเช่นนั้นจาฟาลจะถูกประหาร ต่อมาได้มีชาย 2 คน ออกมาสารภาพว่าเป็นคนร้าย คนหนึ่งคือสามี และอีกคนคือพ่อของหญิงสาวผู้นี้ ทั้งคู่ต่างอ้างว่าตนเป็นคนฆ่าหญิงสาว และต่างกล่าวว่าอีกฝ่ายนั้นโกหก จนกระทั่งฝ่ายสามีได้กล่าวว่าตนนั้นเคยซื้อแอปเปิลหายากมาให้ภรรยา 3 ลูก อยู่มาวันหนึ่งฝ่ายสามีเห็นทาสผู้ชายเดินออกมาจากบ้านพร้อมกับแอปเปิลหายากลูกนั้น ด้วยความสงสัยว่าภรรยานอกใจ เขาจึงเข้าไปหาแอปเปิลทั้ง 3 ลูก แต่ปรากฏว่าแอปเปิลที่ควรจะมี 3 กลับเหลืออยู่เพียง 2 ลูก จึงบันดาลโทสะฆ่าภรรยาของตน แต่ก็ไม่อาจทราบได้ว่าแอปเปิลที่หายไปนั้นภรรยาได้เป็นผู้มอบให้จริงหรือไม่ ความวกวนของคดีทำให้จาฟาลนั้นจนมุมจนกระทั่งกำหนดเส้นตายมาถึง ก่อนที่จาฟาลได้รับโทษประหารเขาพบหลักฐานชิ้นสำคัญจากทาสสาวที่บ้าน และนั่นทำให้เขาตระหนักได้ทันทีว่าทาสในอาณัติของเขานั่นแหละคือผู้ที่ขโมยแอปเปิลลูกนั้นและกระทำความผิดนี้มาตลอด เขาจึงได้เข้าเฝ้าองค์กาหลิบและขออภัยโทษแก่ทาสของตนแลกกับการเล่านิทานเรื่องหนึ่ง

  1. นิทานของคนค่อม

ณ นครบัสรา ช่างตัดเสื้อและภรรยาคู่หนึ่งบังเอิญพบคนหลังค่อมที่ใจดีและแสนวิเศษ ซึ่งเขาก็ได้เชื้อเชิญทั้งคู่มาร่วมทานอาหารเย็นที่บ้านด้วยกัน แต่ในขณะที่คนค่อมกำลังกินและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่นั้นเขาก็สำลักก้างปลาขนาดใหญ่และล้มลงไป ด้วยความตกใจสองสามีภรรยาเลยเอาผ้าห่อร่างคนค่อมนั้นและแกล้งทำเป็นว่าเขาเป็นเด็กติดไข้ทรพิษเพื่อที่จะให้ทุกคนไม่สนใจ ทั้งคู่นำร่างคนหลังค่อมไปทิ้งไว้ที่บ้านของแพทย์แล้วหนีไป ฝ่ายแพทย์เมื่อได้เห็นห่อผ้าก็ร้อนวิชาอยากรักษาคนไข้จึงลองรักษาร่างคนค่อมดู แต่ทำอย่างไรร่างนั้นก็ไม่รู้สึกตัว เขาจึงคิดว่าตนนั้นได้รักษาผิดพลาดและฆ่าคนไข้ไปเสียแล้ว แพทย์จึงนำร่างคนค่อมไปฝากกับเพื่อนบ้านของเขา และแล้วคนหลังค่อมก็ถูกส่งต่อไปเรื่อย ๆ จนกษัตริย์มาพบเข้าเหตุการณ์จึงเริ่มโกลาหลมีคำสารภาพถูกกล่าวออกมาจากคนหลาย ๆ คน แต่เรื่องราวก็หักมุมเมื่อจู่ ๆ คนค่อมกลับลุกขึ้นมาอีกครั้ง และกล่าวว่าเขาไม่ได้เสียชีวิตตั้งแต่แรก

  1. ขุนนางที่ปรึกษาและปราชญ์ดูบัน

ดูบัน เป็นนักปราชญ์และแพทย์ที่ฉลาดมากคนหนึ่ง เขาทำงานให้กับกษัตริย์หยุนหนานผู้ป่วยเป็นโรคเรื้อน อยู่มาวันหนึ่งที่ปรึกษาของกษัตริย์หยุนหนานเตือนพระองค์ว่า ดูบัน กำลังพยายามที่จะลอบปลงพระชนม์ กษัตริย์หยุนหนาน จึงสั่งประหารชีวิตผู้เยียวยาชีวิตของตน ดูบันได้ออกมากล่าวปกป้องตนว่าบริสุทธิ์ แต่ในเวลานั้นองค์ราชากลับไม่เชื่อเขาจึงให้หนังสือเวทมนตร์แก่พระองค์และบอกว่าหลังเขาตายไปแล้วขอให้พระองค์กลับมาเปิดหนังสือเล่มนี้อ่าน หลังจากที่เขาถูกตัดศีรษะ หลังจากการประหารชีวิตดูบันจบลง องค์ราชาจึงกลับมาเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้นอ่านแต่ทว่าพระองค์ก็ได้สิ้นพระชนม์ทันทีเพราะดูบันได้ทิ้งพิษที่ร้ายแรงเอาไว้ในหน้าหนังสือ

(7701)