ใจกลางของเขตรอยต่อระหว่างเมืองควิเบก มอนทรีออลและเชอร์บรูค คือเมืองที่มีชื่อเสียงแย่ที่สุดอย่าง เมืองแอสเบสตอส ธุรกิจในท้องถิ่นที่มีข้อความ “Asbestos” บนยานพาหนะของพวกเขา ได้ถูกปฏิเสธในการเข้าประเทศสหรัฐอเมริกา ผู้คนล้วนหวาดกลัวเมื่อพวกเขาเห็นคำว่า “Asbestos” บนบรรจุภัณฑ์
Asbestos คือแร่ใยหินจากธรรมชาติประกอบด้วยธาตุแมกนีเซียม เหล็ก ซิลิเกต และธาตุอื่น ๆ มีคุณสมบัติตามที่ต้องการหลายอย่างเช่นความสามารถในการดูดซับเสียง ทนต่อความร้อนและไฟฟ้าได้ อีกทั้งยังแข็งแรงและราคาถูก การผลิตแร่ใยหินได้เริ่มขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 และขยายตัวไปเรื่อย ๆ จนถึงศตวรรษที่ 20 จนกระทั่งมีหลักฐานว่ามีการเสียชีวิตจากแร่ใยหินนี้ เช่นโรคมะเร็งปอด ประเทศส่วนใหญ่จึงบังคับห้ามใช้ผลิตภัณฑ์จากแร่ใยหิน ปัจจุบันคำว่า “Asbestos” มีความหมายเหมือนกับยาพิษและความตาย แต่สำหรับ 7,000 คนทางใต้ของเมืองควิเบกนั่นคือชื่อของ “บ้าน”
ทุกวันนี้ได้มีหลุมขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่ Asbestos กว้างกว่า 2 กิโลเมตรและเกือบจะใหญ่เท่ากับเมืองโดยรอบ ผู้ประกอบการเหมืองแร่ใยหินรายใหญ่ ได้ปิดกิจการลงไป และได้มีการหาจุดเด่นอันใหม่ของเมือง บางคนได้เสนอให้เปลี่ยนชื่อเมือง แต่สุดท้ายแล้วก็ถูกปฏิเสธไป
หลังจากการปิดตัวของเหมือง ธุรกิจต่าง ๆ ได้พบกับสิ่งที่เรียกว่าบ้านอีกครั้ง บริษัทผลิตอาหารได้เปิดศูนย์แปรรูปเนื้อเป็ดเพื่อสร้างอาชีพให้ชาวเมืองมากกว่าร้อยชีวิต นอกจากนี้ยังมีรีสอร์ตสกีที่รับคนงานเพิ่มอีกสองร้อยกว่าคน เมือง Asbestos จึงกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
(2157)
