สะพานไม้แกดำ เป็นสะพานไม้เก่าแก่อายุมากกว่า 1 ศตวรรษ อยู่ในชุมชนทางตอนใต้ของอำเภอแกดำ ตรงวัดดาวดึงษ์ มีความยาวประมาณ 1 กิโลเมตร ทอดตัวจากฝั่งหนองแกดำด้านวัดดาวดึงษ์แกดำ ไปยังหมู่บ้านหัวขัว ซึ่งคำว่า ขัว ในภาษาอีสาน แปลว่า สะพาน
โดยสะพานไม้และหมู่บ้านหัวขัวถูกสร้างขึ้นมาพร้อมๆ กัน จึงประมาณอายุของสะพานได้ 100 ปี และถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้ในการไปมาหาสู่กันระหว่างคนสองฝั่งหนอง สะพานไม้ถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีที่ง่าย โดยการปักเสาลงไปในโคลนแล้วปูด้วยแผ่นไม้ คงความแข็งแรงได้เพียงระยะหนึ่ง เวลาเดินอาจมีความรู้สึกว่ามันโยกเยกบ้าง
ชาวบ้านแถบนี้ยังดำรงชีวิตตามแบบบรรพบุรุษ เรือที่ถูกทำมาจากไม้หนึ่งท่อน โดยใช้วิธีขุดให้เป็นโพรง หนองน้ำมีสภาพกว้างใหญ่ ลึกบ้างตื้นบ้างเป็นบางช่วง เป็นแหล่งน้ำสำหรับทำการเกษตร เนื่องจากหนองแกดำเป็นหนองน้ำที่มีความอุดมสมบูรณ์มาก ชาวบ้านสามารถมาหาปลาเพื่อสร้างรายได้ให้กับครอบครัว และเคยมีโครงการจะสร้างเป็นสะพานปูน แต่ชาวบ้านอยากให้อนุรักษ์สะพานนี้ไว้ จนตอนนี้สะพานไม้แกดำได้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่ของมหาสารคามไปแล้ว
(4127)
