คุณรู้หรือไม่ว่าเรือเดินสมุทรลำใหญ่ๆนั้นเมื่อหมดวาระในการเดินเรือแล้วพวกมันจะไปที่ไหน? คำตอบคือพวกมันจะต้องถูกแยกชิ้นส่วนออกเพื่อนำวัสดุที่ยังใช้ได้ไปรีไซเคิล วันนี้เราจะพาคุณมารู้จักหนึ่งในอาชีพที่แสนจะอันตรายในการจัดการเศษเหล็กขนาดยักษ์เหล่านี้
การแยกชิ้นส่วนเรือเป็นกระบวนการการดำเนินงานที่ยากและต้องใช้เงินทุนสูงมากในประเทศใหญ่ๆที่พัฒนาแล้วจะมีกฎหมายเข้มงวดในเรื่องความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานที่บอกไว้อย่างชัดเจนว่างานที่ทำนั้นจะต้องไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิตและร่างกายของผู้ปฏิบัติงาน และต้องมีอุปกรณ์เครื่องมือที่สามารถป้องกันอันตรายจากอุบัติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ด้วยความยุ่งยากเรื่องกฎหมายต่างๆนี้จึงทำให้หลายๆบริษัทผู้ครอบครองเรือเลือกวิธีที่มีต้นทุนต่ำกว่า และไม่ต้องรับผิดชอบต่อชีวิตใคร คือการส่งซากเรือใหญ่ๆเหล่านี้ไปยังประเทศกำลังพัฒนา เพราะประเทศเหล่านี้มีค่าแรงต่ำ และมีคนงานที่พร้อมจะปฏิบัติหน้าที่ที่เสี่ยงอันตรายเช่นนี้ และหนึ่งในประเทศที่เป็นจุดหมายปลายทางของซากเรือเหล่านี้ก็คือประเทศบังกลาเทศ
ในประเทศบังกลาเทศมีการแยกชิ้นส่วนเรือใหญ่ๆเหล่านี้มากถึงปีละ 150-200 ลำ ขั้นตอนแรกคือการขับเรือขึ้นมาบนชายฝั่งให้ได้มากที่สุด จากนั้นก็ตัดแยกเป็นชิ้นส่วนเล็กที่สามารถเคลื่อนย้ายได้เพื่อที่จะได้ส่งขายให้โรงงานต่อไป หน้าที่หลักๆของคนงานแยกชิ้นส่วนเรือคือ ตัดชิ้นส่วน แบกชิ้นส่วน และ ลากชิ้นส่วน ความอันตรายอยู่ที่สารต่างๆที่มาพร้อมกับเรือ และความไม่พร้อมของอุปกรณ์ อันตรายจากการตัดเหล็กจากภายในตัวเรือที่มีสารอันตรายทำให้มีเหตุการณ์เรือระเบิดเกิดขึ้นหลายครั้ง และการที่คนงานไม่มีอุปกรณ์หรือเครื่องป้องกันที่จะช่วยป้องกันอันตรายจึงทำให้ในหนึ่งปีมีคนงานแยกชิ้นส่วนเรือเสียชีวิตหลายสิบราย
(7969)
